pazartesi yazıları: pazar ne yaptık? (bu sefer, cumartesi ne yaptık aslında:d)

Selam arkadaşlar?
Hafta sonunuz nasıl geçti? Bizim aslında genel olarak stabil-normal geçtiyse de (malum Ramazan-oruç :d) size cumartesi gününden bahsedeceğim. Pazar pinekledik çünkü:))

Bizim aslında öyle çok anlatacak bir günümüz olmadı. Umarım sizin olmuştur:) yaptığımız bi iyi şey bi de yapamadığımız şeyler oldu:) Hadi anlatayım da dinleyin (okuyun ihi) 

Yaptığımız iyi şey:
Lefkoşa'ya Mağusa'dan taşındık bunu artık biliyorsunuz zaten. Oradayken taşınma esnasında haliyle verilecek, ayıklanacak, atılacak, evde bırakılacak ve götürülecek eşyalar diye gruplama yapıp; verilecek olan kıyafetleri Lala Mustafa Paşa Cami'ye bırakmıştık. Aslında 5yıl boyunca her sezon yaptığım şeydir bu hareket. Her ne kadar "ben çok alışveriş yapmam", "benim çok kıyafetim yoktur" desek de yazdan kışa-kıştan yaza geçerken 1büyük poşet kıyafet ayıklıyorum mutlaka çıkıyor bir şeyler.. En büyüğü de taşınırken oldu tabi ki.. 

Yalnız Cami'ye bırakma işi; düzgün bırakmak lazım olduğu için tadilatlarını (mümkün mertebe) temizliği filan derken beni biraz zorluyordu. Elimden gelenin en düzgünün yapmaya çalışsam da pek başarılı olduğum söylenemezdi (temizlik hariç hep temiz ve ütülü poşetlere yerleştirmişimdir ama tadilat olayı sıkıntıydı..)  

Gris bunları niye anlatıyorsun derseniz, hemen cumartesi gününe dönüyorum: 
Lefkoşa'ya taşındıktan sonra yine eleme yaptım bu 5ay boyunca (yazlıklardan da ekleyip koca bir poşet çıkarmış oldum) ve gelip geçerken gördüğümüz Kanser Hastalarına Yardım Derneği'ne uğradık. 

Burasının sosyal medyada bir ilanına denk gelmiştik. "Yeter ki getirin kıyafet, eşya ne varsa; tadilat ve bakımlarını biz yapıyoruz" diye. 

Gittiğimizde kapalıydı (öğleden sonra gitmiştik) ama herkes poşetlerini balkona bırakmışlar. Bu çok mutlu hissettiren bir duygu aslında: Yardım edebilme duygusu.. Temiz ve ütülü olabilecek şekilde ayarladık ve bizde balkona bıraktık poşeti. 

Yetkili biriyle görüşüp net bilgi alamadık ama bu yardım merkezinin kirası gönüllü kişiler tarafından ödeniyormuş, Allah onlardan Razı olsun ne diyim..
Sizlerinde böyle verilecek kıyafet ve eşyalarınız varsa; ve ne yapacağınızı bilemiyorsanız, sizde bu numaradan ulaşabilir ya da kendiniz bırakabilirsiniz.. Temiz ve ütülü bırakın gerisini onlar hallediyorsa daha ne yapsınlar:)

Kanser Hastalarına Yardım Derneği
Adresi: Memduh Asaf Sokak K.çiftlik/ Lefkoşa  (yalnız googlemap de adres farklı gösteriyor. Belki Orada da vardır bilemiyorum ama biz Memduh Asaf sokak'dakine bıraktık..)


Gelelim yapamadığımız eğlenceye (hazin bir hikaye:d) :
Cumartesi günü ne yoğundu öyle? Ramazan (bereketli günler) -19 Mayıs Atatürk'ü Anma, Gençlik ve Spor Bayramı (gençler, gününüz kutlu olsun. Atam huzur için de uyu, Allah senden Razı olsun..) ve Galatasaray şampiyonası (tebrikler galatasaray severleri, ben Beşiktaş'lıyım :) ) ve en tabi ki kocikonun izin günüydü (yuppi:d) :) Anlayacağınız bu dolu dolu günde, biz genel olarak evdeydik:D Yani bişey beklemeyin:D Cunku böyle dolu dolu gunlerde bana genel bir ağırlık çöker ve evde hiç olmadığım kadar vakit geçirir olurum:D

Öğleden sonra kıyafetleri bıraktıktan sonra evde pinekledik. Sonra Turan'ın aklına Surlar içinde, Arapahmet Kültür Evi'nde kısa film gösterimi olduğu geldi. Sokaktan da sesler geliyor dışarısı resmen çağırıyor. Sonra dedik ki, gösteriye gidelim Dereboyu'na döneriz sonra. Giderdik gitmezdik hazırlanırdık derken saati 20.15filan yaptık. 
Sonra biz Surlariçi'nde resmen kaybolduk:D dön dön dön.. Halbuki Kültür Evi bildiğimiz yerdeydi, yürüyüş yaparken önünden geçerdik hep. Fakat bulamadık. İnternet sıkıntımız da vardı. Yalan olmasın ama sanırım 1saat filan oyalandık. Çünkü bilenleriniz bilir, Suriçi'nin sokakları çok dar ve tek yön olayı çok fazla. Yanlış yaptığınız zaman sizi Sur dışına çıkarır yollar. Neyse velhasıl kelam, biz bulduk Arapahmet Kültür Evi'ni. saat 21:30'a geliyor. Ama değil kısa film gösterisi, ışık yok ışık:D Hayat yok. Afiş bile yok. Tabi bizi bi gülme aldı:)) 

Neyse dedik Dereboyu'na gidelim de konsere katılalım. Kimin konseri onu da bilmiyoruz, maksat eğlence olsun:) Fakat yolda Şampiyonluğu kutlama konvoyuna takıldık:) 

Arabayı evin önüne park ettikten sonra yürüyerek Mehmet Akif Caddesi'ne (Dereboyu) gittiğimizde saat 22:00 filan olmuştu artık.. İlk olarak Galatasaray şampiyonluğunu kutlayan kalabalığa denk geldik. Sonra konser alanına doğru yürümeye devam ettik.. Ama kalabalık ve azalıyor sesler ise git gide fısıltıya dönüyordu..

vee

ta-taa 
Bomboş bir konser alanı:D 
panayır gibi tezgahlar da varmış, ne güzel ama yalan oldu anlayacağınız.. dönüşte karpuz-peynir-ekmek (sahur için) alıp eve döndük:))


Biz yine de birlikte olup hava aldık, vakit geçirdik ve _aslında_ çok eğlendik! :) Tamam planladığımız şekilde gitmemiş olabilir ama inatçılığımız takdire şayandı:D O muydu bu muydu derken atıştırmalarla eve dönmek bizi çok güldürdü, çok.. :))

Umarım sizin de çok güldüğünüz bi' hafta sonunuz olmuştur. Unutmayın ki, aksilikler hep olacaktır. Önemli olan bakış açınızı pozitifliğe döndürebilmek..  


not: pazar akşamı yüzümü yıkarken lip scrubs (dudak kesesi) hazırladım. Yarın onun postunu da yazarım size:)

Haftanız güzel geçsin
gris_xx