1haftanın özeti

Herkese merhaba arkadaslar
1haftadır yoktum ortalarda.. Size daha önce bahsettiğim üzere Türkiye'ye Ankara'ya ailemin

Berkant kuzenimin instagram paylaşımı..
Rahatsızlanmadan önceki düğünde fotoğraf çekerken kuzenime
el sallarken..

yanına gittim. Aslında bu "tatili" planlarken İstanbul'a, abimlerin yanına gitmek vardı aklımda ama hayat planlarla yürümüyor..

1ay önce anneannem çok hastalandı_aniden. Barsak düğümlenmesi olmuş, apar-topar ameliyata alındı. Ameliyat sonrası Yoğun Bakım Ünitesi'nden, makinaya bağlı kaldı.. Gerçekten bebekler gibi bakıldı_abimin arkadaşları sağolsunlar GATA'da çok ilgilendiler. Dayım hep yanında kaldı. Annem ve teyzemler günlük gidip-geldiler hastaneye. Yani bende "tatil" olayını iptal edip anneannemi görmeye, anneme destek olmaya rotamı Ankara'ya çevirdim. Perşembe sabah uçağım vardı. Ben daha Ercan'dayken haber geldi babamdan: Anneannemi kaybettik..

Hastalanmadan önce görüntülü konusup, dolaylı yoldan hellaliğini almıştım. Ama son bir kez görmeyi, sarılmayı çook isterdim pamuğuma.. Havaalanından direkt hastaneye yanına gidecektim. Öğleye kadar dayanabilseydi ama elinde değildi tabi ki.. Takdir-i ilahi dedikleri bu işte.. Bana son kez görmek kısmet olmadı, göremedim..

Cenazesine yetiştim, hemen o günün ikindisine cenazesini yetiştirdik. Abimler de İstanbul'dan yetiştiler.. Turan da cumartesi günü anca bilet ayarlayıp yanımıza geldi.. Çok erken ve beklenmedik olmasına rağmen cenaze, oldukça kalabalıktı.. Cenaze töreninde  annem ve dayım çok dirayetliydiler, beni şaşırttılar doğrusu. Ama Ortanca teyzem ve küçük teyzem çok zor geçirdiler bu süreci.. Annemin dik duruşu, ailenin büyüğü olduğu için muhtemelen; dayım da tek erkeği kaldığı için (dedemi ben hiç görmedim. 53yaşndayken alp krizinden vefat etmiş, ben daha annemin karnında 8aylıkmışım..).. Ortanca teyzem Almanya'da evlendiğinden beri, gurbette.. Küçük teyzem ise son 1,5yıl içinde eşini, görümcesini ve annesini kaybetti_hiç kolay değil.. Yani hayat gerçekten kolay değil arkadaşlar..

Anneannemin olayında bencilliği kenara bırakırsam: kimseye muhtaç olmadı, usulce çekildi bu dünyadan, hem Ramazan'da hem Perşembe sabahı göç etti_gitti, çok acı-ağrı çekmedi (tabi bildiğimiz kadarıyla, en fazla 2-3gün ameliyata alınana kadar diye tahmin ediyoruz) bunlara gerçekten seviniyoruz. Ama bencilce düşünecek olursam da "cok erkendi anneannem.. Daha 77yaşındaydın.. Çocuğumu görmeni isterdim çokkk.." demekten kendimi alamıyorum...

Babaannem çok üzüldü anneannemin vefatına.. Herkes üzüldü, ağladı, yıprandık ama babaannemin üzüntüsü gözümden kaçmadı.. Babaannem ile anneannem iyi arkadaştı. Babaannem anneannemi küçük kardeşi gibi gördüğünden _ki aralarında 8yaş var_ ona ablalık taslasa da anneannem ona hiç hürmetsizlik yapmamıştır.. Bu arada biz de Turan ile araba kiralayıp Isparta'ya Babaannemizi&dedemizi (Turan'ın babaannesi) ve aileyi görmeye gittik. Sabah Ankara'dan çıktık, Öğlen Ispartadaydık. Ertesi sabahta Ankara'ya tekrar yol aldık. İçimiz o kadar rahatladı ki.. Babaannemizi gerçekten iyi gördük. ailemiz de iyiydi.. Bana da anneannemin evinden, kalabalıktan biraz da olsa ayrılmak iyi geldi doğrusu.. Eretsi sabahta Turan zaten Kıbrıs'a döndü.. Ben biraz daha kalıp anneme elimden geldiğince destek oldum.. Arkadaşlarımı, kardeşlerimi gördüm. Az da olsa bir şeyler alabildim..

Ahh anneannem ah..
Çok hatırşinastı anneannem. Mesela ben Kıbrıs'a ilk geldiğimde bana telefonda uzun uzun birini anlattı. Güç bela tanıttıktan sonra o kişiyi "iyi de anneanne ee" dedim. "İşte oraya kadar gitmişken ona uğra bi" dedi. Akraba diye öylesine uğrayıp, selamını iletecekmişim:) Yahu zaten o zaman kontörlü telefondan zorla aramışım.. Ben nereden bulayım dıdısının dıdısını, daha yeni geldiğim Kıbrıs'ta .. "İlahi anneanne dedim ya, uğrayıp napacağım?", "olsun olsun uğra işte iyi olur" demişti de gülmüştük. Hep böyleydi.. Nereye gitsek mutlaka birini bulur, selamlar yollardı.. Hastalara ziyareti aksatmazdı.. Düğünlere mutlaka katılırdı.. Rahmetli (dil ne çabuk alışıyor yahu..) gerçekten Pamuk gibi, Adile Naşit gibi bir kadındı.. Çok neşeli ve doğal komikti, kimseyi kırmaz, kötü söz söylemezdi.. "E anneanne biraz dişini göstersene, seni eziyorlar resmen" dediğimizde "Söylesem nolacak ki kızım, değişmezler ki" derdi.. Allah günahlarını affetsin, Mekanı Cennet olsun inşallah.. Kalanlara (bizlere) sabır versin, Siz okuyanlara da sağlık versin..

Gidin öpün varsa büyükleriniz, hellalliğinizi almayı ihmal etmeyin lütfen.. Gerçekten kayıplar çok zor arkadaşlar..


- Müjdeli haberi Almanya'daki kuzenimden _teyzemin oğlu_ yeni aldık: baba oluyormuş! :)) "Efan geliyor kuzen" diyor bana he he kerata:)) (Effani anneannemin adı. Kur'an-ı Kerim'in sadece 1yerinde geçiyormuş..) 

-> Gelir gelmez işe asıldığım için makyaj-bakım yazılarımı biraz aksattım ve toparlamaya çalışıyorum arkadaşlar.. Beni biraz mazur görün lütfen.. Sonra tam gaz devam ederiz olur mu?

-> Herkesin dünki kandili mübarek olsun arkadaşlar

Hayde kalın sağlıcakla...